Back at the farm!

Hoi allemaal,

Gisteren zijn we weer terug gekomen in Te Aroha op de boerderij. We hebben een hele mooie vakantie gehad, dus we zullen eerst wat vertellen over de afgelopen week!

In Milford Sound hebben we maandagavond een nachtje geslapen, we sliepen met twee Nederlanders op de kamer, waar we de hele avond leuk mee gesproken hebben.
Dinsdagmorgen hebben we een cruise gemaakt door de Milford Sound. Dit was op een hele brede rivier, tussen hele hoge bergen in. Sommige bergen waren wel 1700 tot 2000 meter hoog. Echt onvoorstelbaar, want dat was vanaf de boot niet voor te stellen. Onderweg hebben we heel veel mooie watervallen gezien, ook kwamen we nog zeehonden tegen. De rivier monde uit op zee, waar we nog een klein eindje over heen gevaren hebben. Tijdens de cruise hadden we heel mooi weer, waardoor we een hele mooie tocht hadden!

Na de bootcruise zijn we verder gereden naar Invercargill. Onderweg kwamen we veel verschillende landschappen tegen, o.a. ruime, kale vlaktes met heel veel schapen. Bij Invercargill wordt intensief geboerd, waardoor Wigle zich al snel thuis voelde :).

Woensdagmorgen zijn we naar het plaatsje Bluff gereden, echt het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Hier staat een wegwijzer, waar plaatsnamen van over de hele wereld opstaan, met het aantal km erachter. Bij deze wegwijzer gaan veel toeristen op de foto, dus wij ook ;).
Ook troffen we hier mensen uit Limburg, waardoor we uitgenodigd werden voor een kopje koffie/thee in hun camper. We hebben wel dik 5 kwartier heel gezellig met hen gekletst.
s' Avonds verveelden we ons, dus hebben we nog 2,5 uur getoerd door een hele mooie, heuvelachtige, omgeving met veel boerderijen.

Donderdag hebben we Invercargill in de stromende regen verlaten. hierdoor werd de mooie 'scenic route' die we zouden rijden ook minder mooi. Onderweg kwamen we langs de 'Catlin Caves', dit was een grote opening in een berg aan zee. Je kon hier alleen maar met eb naar toe en moest eerst een stuk door het bos lopen. Toen wij hier kwamen hadden we nog tien minuten tijd om te beslissen of we erheen gingen of niet, want doordat het vloed werd gingen ze al bijna sluiten. Doordat het zo hard regende en ook even hagelde, besloten we om het maar niet te doen. Maar toen we 100 meter verder waren was het droog en zijn we weer omgekeerd. Van de vrouw van de kassa kregen we warme regenjassen (oranje wegwerkersjassen) om droog te blijven in de bossen. Op het strand aangekomen, moesten we opschieten, omdat het water al aardig ver was. We moesten zelfs een klein stukje door het water lopen, maar dit hadden we er ook wel voor over. De caves waren ongeveer 30 meter diep en heel hoog, wel was het aan het einde pikkedonker. Heel mooi om te zien.
s' Avonds sliepen we in een goedkoop hostel in Dunedin. We begrepen al vrij snel waarom het zo goedkoop was, onze kamer had namelijk geen ramen en zat naast de keuken, heel gehorig dus en niets aan.

Vrijdag zijn we in Dunedin op pinguïntocht geweest. Eerst zijn we bij een ''pinguïn palace'' geweest, waar yellow eyed pinguïns waren. Hier hadden ze ook een klein pinguïn ziekenhuisje, waar 2 volwassen en 16 baby pinguïns waren. Die baby pinguïns groeien in 3 weken tijd van ongeveer 15 cm naar 35 cm. Hierna zijn we met een gids naar het strand geweest om pinguïns te spotten. Op het strand stond een pinguïn die er al 5 dagen stond, deze hebben we van veraf gezien. Ook nog een baby pinguïn gezien, verder helaas geen pinguïns gezien.
s' Avonds zijn we nog een keer op pinguïntour geweest, ditmaal naar de blue pinguïns van ongeveer 30 cm groot. Overdag zijn ze in zee en
s' avonds als het donker wordt komen ze aan land, dit moment hebben wij meegemaakt. Eerst moesten we even wachten en toen zagen we een golfjes in het water verschijnen, dit ging heel snel. Toen ze dichterbij waren, konden we ze goed zien, ze zwommen heel hard en waren ook zomaar aan land. Op het land liepen ze ook heel snel, op zoek naar een nestkastje.

Zaterdag zijn we eerst naar ''Larnach Castle'' geweest, het enige kasteel van Nieuw Zeeland. Leuk om te zien, maar nog niet heel oud en niet heel groot, waardoor het niet mega bijzonder was.
Hierna hebben we de steilste straat van de wereld beklommen. Echt heel steil, leuk om te doen.
Vervolgens doorgereden naar het plaatsje Timaru. Onderweg hebben we de boulder stenen op het strand van Moeraki bekeken. Hele grote ronde stenen.
Richting Timaru kwamen we langs grote boerderijen met stallen. Wigle was hier erg nieuwsgierig naar, dus een kijkje genomen. Op de eerste boerderij hadden ze net twee nieuwe grote stallen gebouwd, elk voor 600 koeien. Deze waren net 5 maanden klaar en de koeien hadden er een maand in gestaan, nu stonden ze alweer buiten. Zonde van de stal dus. Hierna zijn we door gereden naar een andere boerderij, waar ook Nederlandse jongens werkten, hier hebben we even mee gesproken. Deze en die andere boerderij bleken van de boer Van Leeuwen te zijn. Deze boer is 30 jaar geleden naar Nieuw Zeeland geëmigreerd en heeft nu 12 boerderijen en in totaal 12.500 koeien. Heel leuk om eens op deze boerderijen te zien.

In Timaru hadden we gelukkig een heel fijn hostel en een kamer met heel veel ramen :P. Dus we hebben besloten om hier nog een nacht langer te blijven.
Zondag zijn we naar lake Tekapo gereden. Onderweg kwamen we heel veel 'niks' tegen, bruin land met helemaal niks erop. Lake Tekapo was een heel mooi helder blauw meer. Helaas regende en waaide het hard, dus we waren al snel weer op weg naar Timaru. Onderweg kwamen we nog een weiland tegen met allemaal varkens en kleine hokjes voor de varkens, net een varkensdorp. Heel grappig om te zien.

Maandagmorgen zijn we eerst naar de supermarkt geweest om te wifi-en. Toen we daar op een bankje zaten, zag Wigle opeens een bekende binnen lopen. Jan Brouwer uit Langezwaag. Hier een hele poos mee gesproken. Hij was onderweg naar de boerderij van de boer van Leeuwen. Dus we zijn achter hem aangereden naar de boerderijen. Ditmaal op de homefarm geweest. 2 stallen, 1 voor 500 koeien met 8 robots. En een stal waar overdag 500 koeien in stonden die s' nachts in het land gingen en dan gingen er weer 500 andere koeien in de stal. Zo wisselden die koeien elkaar af.
Hierna zijn we naar de nieuwe stal in aanbouw gereden, in deze stal is straks plaats voor 2500 koeien met 24 robots. Echt ongelovelijk groot.
Na deze boerderijtoer doorgereden naar Christchurch waar we s' avonds aankwamen. Het doel was om nog wat van de stad te zien, maar daar hadden we die avond geen tijd meer voor. Daarom zijn we dinsdagmorgen vroeg opgestaan om nog een rondje door dit spookcentrum te lopen. Door de aardbeving van 3 jaar terug zijn er nog heel veel gebouwen die half ingestort zijn.
Hierna zijn we doorgereden naar het vliegveld en weer naar Auckland gevlogen, hier zijn we weer met een shuttle naar de boerderij gebracht.

Nu is Wigle nog twee dagen vrij en kan hij vrijdag beginnen met het werk op de boerderij. Deze vrije dagen gebruiken we om nog wat te regelen, maar hierover later meer. Voor Martina is het nu tijd om op zoek te gaan naar werk.
We zullen eerst nog even proberen om wat foto's te plaatsen van onze vakantie.

Tot de volgende keer!

Groetjes Wigle en Martina