12 dagen werken, 3 dagen vakantie vieren
Door: Martina
Blijf op de hoogte en volg Wigle en Martina
08 April 2014 | Nieuw Zeeland, Te Aroha
Hallo allemaal,
Hier weer eens een berichtje vanuit het goede leven in Nieuw-Zeeland. Het is alweer een poosje geleden dat we wat geschreven hebben, dus we zullen bij het begin beginnen.
We wonen inmiddels alweer een maand met veel plezier in ons huisje. We hebben het hier goed naar onze zin en zouden het wel mee willen nemen naar Nederland, haha.
Op de boerderij is het nog één en al drukte. De laatste tijd wordt er steeds met 1 man minder gewerkt dan gewoonlijk, door vakanties etc. Hierdoor is het natuurlijk wel extra druk. Twee weken terug is er mais gekomen. Deze maïs is niet zelf verbouwd, maar gekocht. Ze zijn ongeveer drie dagen aan het heen en weer rijden geweest met 10 vrachtwagens. Vanaf het weiland naar de bult was het ongeveer een uur rijden. In totaal zijn er drie grote maïsbulten en 3 kleinere gekomen, die natuurlijk ook bedekt moesten worden. Hier begonnen we vaak mee als het windstil was, maar halverwege begon het dan toch wat harder waaien, waardoor het even duurde voordat het kleed er strak overheen lag.
Het kalveren is inmiddels gebeurd, dus Wigle heeft het niet meer druk met de kleine kalfjes al hebben de andere kalveren natuurlijk nog wel melk en voer nodig. Er zijn 70 koekalveren en 25 vlees kalveren die hier worden vetgemest. Alle kalveren van een jaar oud zijn vorige week de bergen ingegaan waar ze voor een jaar blijven. Er zijn ook weer 190 pinken uit de bergen vandaan gekomen die in juli moeten afkalven.
Martina werkt nog steeds in de supermarkt. Dit zijn soms lange en saaie dagen achter de kassa, maar het contact met de klanten en de collega’s is leuk en ik krijg hierdoor wel een goede indruk hoe de kiwis hier leven.
Op woensdagmorgen doe ik nog steeds vrijwilligerswerk op de manege voor kinderen/ volwassenen met een beperking. Hier heb ik het echt heel erg naar m’ n zin. Ik zal er even wat meer over vertellen.
Het paardrijden wordt geheel gerund door vrijwilligers. De instructrice is een meisje van mijn leeftijd en zij leidt de boel voornamelijk. Er is een binnenbak met houtsnippers, ideaal om in te lopen ;). s ‘Morgens 7.30 ben ik er en dan halen we eerste de 7 paarden uit het weiland. Daarna worden deze geborsteld door mij en de andere vrijwilligers. Vervolgens mag ik 1 van de paarden rijden, inmiddels heb ik al een vast paard om te berijden. Dit is een jong paard van 5 jaar, met veel energie, hierdoor is het wel nodig dat die zijn energie eerst kwijt raakt, voordat de kinderen erop gaan. Vanaf 9 uur komen er ongeveer 4 groepen met 2 tot 6 personen per groep, 2 groepen komen vanuit de school voor kinderen met een beperking. Per kind verschilt het wat voor ondersteuning ze nodig hebben. Sommige doen aan backriding, dit betekent dat de instructrice achter hen op het paard zit, anderen kunnen zelfstandig zitten op het paard, maar worden aan weerskanten vastgehouden door vrijwilligers, weer anderen kunnen los zitten, maar dan lopen er wel vrijwilligers naast en soms kunnen ze ook helemaal zelfstandig rijden, wel blijft er dan altijd een begeleider in de buurt. Tijdens het rijden gaan we meestal lekker naar buiten en lopen we door de weilanden heen, ook doen we wel eens spelletjes. 12.30 zijn alle groepen geweest en mogen de paarden weer het land in en ga ik weer naar huis.
Twee weken terug ben ik op vrijdag gestart met vrijwilligerswerk op de school voor kinderen met een verstandelijke beperking. Hier ben ik nu 1 keer geweest, het is de bedoeling om dit iedere vrijdag te doen. Later zal ik hier even meer over vertellen.
Zoals de titel al zegt werken wij 12 dagen en hebben we dan 3 dagen echt vakantie en gaan we er lekker op uit. Drie weken terug zijn we twee nachten naar de plaatsen Tauranga en Mount Maunganui geweest. Tussen de plaats Te Aroha, waar wij wonen, en Tauranga ligt een hele grote en lange berg. Hemelsbreed waren we dus niet zo ver van huis, maar het was wel al gauw 1,5 uur rijden. Mount Maunganui is een dorpje aan zee en het eindigt in een punt, deze punt bestaat uit een berg, namelijk de Mount Maunganui. Deze berg hebben we beklommen en vandaar uit hadden we een heel mooi uitzicht over de stad en de zee. Ook hebben we nog een boottochtje gemaakt, zodat we de Mount vanaf een andere kant konden bewonderen.
De eerste nacht dat we weg waren, sliepen we in een backpackershostel, net zoals we altijd doen. Dit hostel viel alleen erg tegen, hier baalden we erg van. Nu hadden we zelf een mooi huisje en sliepen we in dit hostel, dus de tweede nacht besloten we om in een bed and breakfast te slapen. Een goeie keuze, bij aardige mensen, een heerlijk ontbijt en het strand op nog geen 50 meter afstand. Dus 7.45 s’ morgens heeft Martina een heerlijke duik in zee genomen.
Vorige week zijn we drie dagen naar de Bay of Island geweest. Dit ligt in het noorden, boven Auckland, het was wel dik 5,5 uur rijden vanaf ons huis. De eerste dag zijn we naar de Whangarei Falls gelopen. We hebben inmiddels al een heleboel watervallen gezien in Nieuw Zeeland, maar deze waren toch echt wel heel mooi.
Voor de tweede dag hadden we hier een bustocht geboekt, waarmee we de hele dag op pad zijn geweest. Zo zijn we eerst naar Nintey Miles beach gereden. Het zand op dit strand is zo hard, dat je er gewoon overheen kunt rijden. Dus met de bus zijn we hier overheen gescheurd, zo’n 100 km per uur. Echt super leuk en grappig om mee te maken. We kwamen uit bij hele hoge duinen, waar we gesandboard hebben. Dit betekent dat je met een surfbord bij de duinen naar beneden glijdt. Echt super om te doen! Zie de foto’s om hier meer een indruk van te krijgen ;). Hierna zijn we doorgereden naar Cape Reinga, dit ligt echt in het noorden van Nieuw Zeeland. De Tasmansea en de Pacific Ocean komen hier bij elkaar. De ene zee is blauw en de andere groen, dit vloeit in elkaar over. Eerst waren we er beide iets te nuchter voor om dit te zien, maar op een gegeven moment zagen we het toch. Nu zijn we dus in het uiterste noorden en in het zuiden van Nieuw Zeeland geweest!
De derde dag hebben we weer een bootcruise gemaakt op zee langs een aantal van de 155 eilandjes van de Bay of Islands. We eindigden bij de Hole in the Rock, zoals de naam al zegt, bij een berg in zee met een grote doorgang erin. Bij rustig weer, kon je hier doorheen varen, maar nu waaide het er iets te hard voor. Dit was dan ook de reden dat we ons beide niet heel prettig voelden in onze buik, gelukkig niet zo zeeziek als de vorige keer. Onderweg hebben we ook weer dolfijnen gezien! Ditmaal twee soorten, grotere dolfijnen, zoals Flipper en kleintjes, net zoals de vorige keer. Ook zijn we nog gestopt bij een eilandje. Het water was echt super helder blauw!! Zo helder blauw hadden we het nog nooit gezien.
27 maart was Wigle jarig, iedereen heel erg bedankt voor de leuke felicitaties via de app, facebook en kaartjes! Vanuit de Nederlandse winkel in Tauranga, hadden we appeltaartmix meegenomen. Dus op Wigle zijn verjaardag heb ik appeltaart gebakken en uitgedeeld aan de werkers op de boerderij. Dit ging er wel in!
Vorige week maandag hebben we de verjaardagen nog gevierd met een BBQ bij ons thuis, dit was heel gezellig.
Ik zal dit hele verhaal even eindigen met een weerpraatje. Het is hier namelijk nog steeds zonnig en lekker warm, zo’n 28 graden overdag. Een aantal weken terug hebben we 2 dagen storm gehad, waardoor het gras weer wat groener word. s’ Morgens vroeg is het hier op dit moment erg mistig. Afgelopen weekend is bij ons de wintertijd ingegaan en dat betekent dat we nu 10 uur voor lopen op de Nederlandse tijd, ipv 12. Wel vreemd dat het overdag heel warm is, terwijl het 18.30 s’ avonds al donker is.
Veel leesplezier toegewenst en tot een volgende keer!
Groetjes Wigle en Martina
Hier weer eens een berichtje vanuit het goede leven in Nieuw-Zeeland. Het is alweer een poosje geleden dat we wat geschreven hebben, dus we zullen bij het begin beginnen.
We wonen inmiddels alweer een maand met veel plezier in ons huisje. We hebben het hier goed naar onze zin en zouden het wel mee willen nemen naar Nederland, haha.
Op de boerderij is het nog één en al drukte. De laatste tijd wordt er steeds met 1 man minder gewerkt dan gewoonlijk, door vakanties etc. Hierdoor is het natuurlijk wel extra druk. Twee weken terug is er mais gekomen. Deze maïs is niet zelf verbouwd, maar gekocht. Ze zijn ongeveer drie dagen aan het heen en weer rijden geweest met 10 vrachtwagens. Vanaf het weiland naar de bult was het ongeveer een uur rijden. In totaal zijn er drie grote maïsbulten en 3 kleinere gekomen, die natuurlijk ook bedekt moesten worden. Hier begonnen we vaak mee als het windstil was, maar halverwege begon het dan toch wat harder waaien, waardoor het even duurde voordat het kleed er strak overheen lag.
Het kalveren is inmiddels gebeurd, dus Wigle heeft het niet meer druk met de kleine kalfjes al hebben de andere kalveren natuurlijk nog wel melk en voer nodig. Er zijn 70 koekalveren en 25 vlees kalveren die hier worden vetgemest. Alle kalveren van een jaar oud zijn vorige week de bergen ingegaan waar ze voor een jaar blijven. Er zijn ook weer 190 pinken uit de bergen vandaan gekomen die in juli moeten afkalven.
Martina werkt nog steeds in de supermarkt. Dit zijn soms lange en saaie dagen achter de kassa, maar het contact met de klanten en de collega’s is leuk en ik krijg hierdoor wel een goede indruk hoe de kiwis hier leven.
Op woensdagmorgen doe ik nog steeds vrijwilligerswerk op de manege voor kinderen/ volwassenen met een beperking. Hier heb ik het echt heel erg naar m’ n zin. Ik zal er even wat meer over vertellen.
Het paardrijden wordt geheel gerund door vrijwilligers. De instructrice is een meisje van mijn leeftijd en zij leidt de boel voornamelijk. Er is een binnenbak met houtsnippers, ideaal om in te lopen ;). s ‘Morgens 7.30 ben ik er en dan halen we eerste de 7 paarden uit het weiland. Daarna worden deze geborsteld door mij en de andere vrijwilligers. Vervolgens mag ik 1 van de paarden rijden, inmiddels heb ik al een vast paard om te berijden. Dit is een jong paard van 5 jaar, met veel energie, hierdoor is het wel nodig dat die zijn energie eerst kwijt raakt, voordat de kinderen erop gaan. Vanaf 9 uur komen er ongeveer 4 groepen met 2 tot 6 personen per groep, 2 groepen komen vanuit de school voor kinderen met een beperking. Per kind verschilt het wat voor ondersteuning ze nodig hebben. Sommige doen aan backriding, dit betekent dat de instructrice achter hen op het paard zit, anderen kunnen zelfstandig zitten op het paard, maar worden aan weerskanten vastgehouden door vrijwilligers, weer anderen kunnen los zitten, maar dan lopen er wel vrijwilligers naast en soms kunnen ze ook helemaal zelfstandig rijden, wel blijft er dan altijd een begeleider in de buurt. Tijdens het rijden gaan we meestal lekker naar buiten en lopen we door de weilanden heen, ook doen we wel eens spelletjes. 12.30 zijn alle groepen geweest en mogen de paarden weer het land in en ga ik weer naar huis.
Twee weken terug ben ik op vrijdag gestart met vrijwilligerswerk op de school voor kinderen met een verstandelijke beperking. Hier ben ik nu 1 keer geweest, het is de bedoeling om dit iedere vrijdag te doen. Later zal ik hier even meer over vertellen.
Zoals de titel al zegt werken wij 12 dagen en hebben we dan 3 dagen echt vakantie en gaan we er lekker op uit. Drie weken terug zijn we twee nachten naar de plaatsen Tauranga en Mount Maunganui geweest. Tussen de plaats Te Aroha, waar wij wonen, en Tauranga ligt een hele grote en lange berg. Hemelsbreed waren we dus niet zo ver van huis, maar het was wel al gauw 1,5 uur rijden. Mount Maunganui is een dorpje aan zee en het eindigt in een punt, deze punt bestaat uit een berg, namelijk de Mount Maunganui. Deze berg hebben we beklommen en vandaar uit hadden we een heel mooi uitzicht over de stad en de zee. Ook hebben we nog een boottochtje gemaakt, zodat we de Mount vanaf een andere kant konden bewonderen.
De eerste nacht dat we weg waren, sliepen we in een backpackershostel, net zoals we altijd doen. Dit hostel viel alleen erg tegen, hier baalden we erg van. Nu hadden we zelf een mooi huisje en sliepen we in dit hostel, dus de tweede nacht besloten we om in een bed and breakfast te slapen. Een goeie keuze, bij aardige mensen, een heerlijk ontbijt en het strand op nog geen 50 meter afstand. Dus 7.45 s’ morgens heeft Martina een heerlijke duik in zee genomen.
Vorige week zijn we drie dagen naar de Bay of Island geweest. Dit ligt in het noorden, boven Auckland, het was wel dik 5,5 uur rijden vanaf ons huis. De eerste dag zijn we naar de Whangarei Falls gelopen. We hebben inmiddels al een heleboel watervallen gezien in Nieuw Zeeland, maar deze waren toch echt wel heel mooi.
Voor de tweede dag hadden we hier een bustocht geboekt, waarmee we de hele dag op pad zijn geweest. Zo zijn we eerst naar Nintey Miles beach gereden. Het zand op dit strand is zo hard, dat je er gewoon overheen kunt rijden. Dus met de bus zijn we hier overheen gescheurd, zo’n 100 km per uur. Echt super leuk en grappig om mee te maken. We kwamen uit bij hele hoge duinen, waar we gesandboard hebben. Dit betekent dat je met een surfbord bij de duinen naar beneden glijdt. Echt super om te doen! Zie de foto’s om hier meer een indruk van te krijgen ;). Hierna zijn we doorgereden naar Cape Reinga, dit ligt echt in het noorden van Nieuw Zeeland. De Tasmansea en de Pacific Ocean komen hier bij elkaar. De ene zee is blauw en de andere groen, dit vloeit in elkaar over. Eerst waren we er beide iets te nuchter voor om dit te zien, maar op een gegeven moment zagen we het toch. Nu zijn we dus in het uiterste noorden en in het zuiden van Nieuw Zeeland geweest!
De derde dag hebben we weer een bootcruise gemaakt op zee langs een aantal van de 155 eilandjes van de Bay of Islands. We eindigden bij de Hole in the Rock, zoals de naam al zegt, bij een berg in zee met een grote doorgang erin. Bij rustig weer, kon je hier doorheen varen, maar nu waaide het er iets te hard voor. Dit was dan ook de reden dat we ons beide niet heel prettig voelden in onze buik, gelukkig niet zo zeeziek als de vorige keer. Onderweg hebben we ook weer dolfijnen gezien! Ditmaal twee soorten, grotere dolfijnen, zoals Flipper en kleintjes, net zoals de vorige keer. Ook zijn we nog gestopt bij een eilandje. Het water was echt super helder blauw!! Zo helder blauw hadden we het nog nooit gezien.
27 maart was Wigle jarig, iedereen heel erg bedankt voor de leuke felicitaties via de app, facebook en kaartjes! Vanuit de Nederlandse winkel in Tauranga, hadden we appeltaartmix meegenomen. Dus op Wigle zijn verjaardag heb ik appeltaart gebakken en uitgedeeld aan de werkers op de boerderij. Dit ging er wel in!
Vorige week maandag hebben we de verjaardagen nog gevierd met een BBQ bij ons thuis, dit was heel gezellig.
Ik zal dit hele verhaal even eindigen met een weerpraatje. Het is hier namelijk nog steeds zonnig en lekker warm, zo’n 28 graden overdag. Een aantal weken terug hebben we 2 dagen storm gehad, waardoor het gras weer wat groener word. s’ Morgens vroeg is het hier op dit moment erg mistig. Afgelopen weekend is bij ons de wintertijd ingegaan en dat betekent dat we nu 10 uur voor lopen op de Nederlandse tijd, ipv 12. Wel vreemd dat het overdag heel warm is, terwijl het 18.30 s’ avonds al donker is.
Veel leesplezier toegewenst en tot een volgende keer!
Groetjes Wigle en Martina
-
08 April 2014 - 11:17
Marieke:
Weer erg leuk om even wat te lezen over jullie nieuw zeelandse leventje.! :) oké dus ik moet nu goed rekenen om te bedenken hoe laat het bij jullie is..
Liefs . Marieke -
08 April 2014 - 11:57
Ypie :
hoi Wigle en Martina wat wer een prachtig reisverslag en wat is het genieten daar .
groet en liefs Mem -
08 April 2014 - 13:36
Heidi Zeegers:
Heey Martina en Wigle,
Leuk om weer een reisverslag van jullie te lezen. Wat zullen jullie het hier straks saai vinden!!!! ha ha
nog maar lekker genieten. groeten, Heidi -
08 April 2014 - 17:14
Rita:
Wat leuk om dit zo te lezen. Volgens mij hebben jullie een heerlijke afwisseling tussen werken en vakantie. Ik verlang onmiddellijk terug naar de schoonheid van de Nieuw Zeelandse natuur -
08 April 2014 - 17:27
Reino Sikkes:
Wigle en Martina een prachtig verhaal !!!!!!!
-
08 April 2014 - 19:59
Jacob De Jong:
Hoi Martine en Wigle,
Wat een leuk om verslag, en wat een mooie foto's met het helder blauwe water echt schitterend.
groet
Jacob -
10 April 2014 - 22:20
Tiny:
Wat fijn om dit te kunnen en mogen doen allemaal, zul je altijd meenemen in je hart. Jammer dat de supermarkt niet alleen op de vrijdag is en de interessantere dingen op de andere dagen..... Zijn de kiwi's ook lekker? Lieve groet voor allebei, tiny -
12 April 2014 - 13:17
Sandra Lindeman:
wat een prachtige belevenissen en foto's!
wat een fantastisch land ook.Niet te vergelijken ook met hier.
leuk om weer te lezen.
groetjes sandra
-
24 April 2014 - 19:35
Aagje:
Hoi Martina en Wigle, wat heb ik weer genoten van jullie werk/reisverslag. Aan de ene kant doen jullie dezelfde werkzaamheden als hier, maar toch is/gaat het weer anders. Meer buiten, grotere afstanden zoals met het maïs... En ja, dan die natuur, dat is met niks te vergelijken. Weer prachtige foto's, met name die van de waterval. Jullie leven nu zo'n ander leven, dus geniet volop! Het "gewone" leven komt gauw genoeg weer...
Groetnis Aagje -
03 Juni 2014 - 09:48
Anna:
Hey Kiwi!
Wat mooie foto's allemaal! Ik vind vooral die foto waarop jij van de zandduin naar beneden gaat heel cool haha. Martina in actie! Het is een waar paradijsje wat jullie hebben gezien in die 3 dagen!
Liefs anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
