Kia ora

Kia ora,

Om even in de Maori taal te beginnen, Kia Ora betekent hallo. We zijn vorige week naar een ´Maori Village´ geweest, waar we van alles over de Maori cultuur geleerd hebben. Hier later meer over, we zullen even bij het begin beginnen over onze laatste belevenissen.

Op 1 juni begint het nieuwe seizoen van de farmers. Dit is vaak ook het moment dat werkers wisselen van farm. Ook bij ons op de farm gingen twee werkers weg en kwam er een nieuwe Filipijn en een MBO- veehouderij stagiaire uit Friesland voor in de plaats.
Een week later zijn we met een groep van 14 Friezen en Nederlanders van de farm en omgeving een dag weg geweest. We hadden een busje gehuurd waar 10 mensen in konden, heel gezellig met z’n allen. Eerst hebben we painball gedaan, erg leuk om te doen en voor sommigen ook wel pijnvol ;). Daarna hebben we kleiduif geschoten. Iedereen had 10 kansen om op de schijfjes te schieten. Wigle en ik hebben er beide ook een paar geraakt. Wie de meeste had, laten we hier maar even in het midden, haha.
s’ Avonds zijn we nog met z’n allen uit eten geweest in Hamilton, voor stappen had niemand energie meer na zo’n geslaagde dag.
Een week later hadden we het busje weer gehuurd en zijn we weer een dag op pad geweest, namelijk naar de Fieldays in Hamilton. Dit zijn de grootste agrarische dagen van het zuidelijk halfrond. En groot was het zeker, we hebben ons er de hele dag vermaakt en hadden toen nog niet alles gezien.

De dag voor de Fieldays hadden we hier een grote storm, met een grote stroomstoring tot gevolg. Toen de mannen s’ morgens om 4 uur zouden beginnen met melken, ging de stroom eraf. s’ Avonds om 20 uur was na 16 uur de storing weer verholpen en zijn ze nog maar begonnen met melken van de eerste ploeg koeien. De tweede ploeg koeien hebben ze de volgende ochtend als eerste gemolken. Dat de koeien zolang niet gemolken zijn, had wel een nadelig gevolg op de productie. Het was zelfs nog even kritiek of ze de winter-melkprijs wel gingen halen. Doordat veel boeren hier in de winter droog staan, krijgen de boeren die wel door melken een hogere melkprijs als ze een bepaald percentage aan melk leveren. Gelukkig zijn de koeien nog wel goed bij gekomen en lijkt het erop dat ze het nog wel gaan halen.
Doordat we geen stroom hadden, er niet gemolken kon worden en het al om 17.30 donker is, zijn we gezellig bij elkaar gaan zitten in 1 huis met kaarsjes en waxinelichtjes aan. Iemand had wraps gehaald bij een Take Away in het dorp en zo was het ook wel gezellig met elkaar.

De dagen van de stroomstoring en de Fielddays was Wigle vrij, op zijn derde en laatste vrije dag, zijn we samen nog een dagje weg geweest naar het plaatsje Rotorua. Hier zijn we naar een schapenshow geweest, waar ze 20 verschillende rassen schapen hadden, leuk om de verschillen te zien. Later zijn we nog naar een bewoonde Maori Village geweest. Hier hebben we een rondje doorheen gelopen en gezien hoe de Maori’s vroeger alles deden op de zwaveldampen die uit de grond komen, zoals het wassen en koken. Heel Rotorua ruikt ook naar deze zwaveldampen. Ook hadden we vanuit deze Maori Village uitzicht op een grote geiser, die net tot uitbarsting kwam toen wij ernaar stonden te kijken, mooi om te zien hoe hoog het water uit de grond spuwt.

Vorige week had ik mijn laatste werkdag bij de supermarkt. Aan de ene kant was ik erg blij dat ik er klaar was, want ik was wel klaar met het kassa draaien. Anderzijds vond ik het ook wel jammer, omdat ik hiermee een periode van Nieuw- Zeeland afsloot en het vertrek naar Nederland hiermee dichterbij kwam. Ook had ik meer een band met mijn collega’s opgebouwd dan ik eerst door had. Want toen ik afscheid nam vond ik het wel erg jammer, dankzij hen heb ik toch wel een erg leuke tijd gehad in de supermarkt. Aan het einde van mijn laatste werkdag kreeg ik nog een hele lieve kaart met lieve berichtjes van mijn collega’s.
De volgende dag nam ik afscheid bij het paardrijden voor kinderen met een beperking. Hier heb ik een super, leuke tijd gehad en heel veel plezier gehad. Daarom had ik Nederlandse stroopwafels en speculaasjes mee genomen om op te trakteren en dat viel erg in de smaak. Ook hier kreeg ik een kaart met lieve berichtjes.

Afgelopen weekend had Wigle weer zijn 3 vrije dagen. Hij had een dag extra vrij gevraagd en we zijn een middag eerder vertrokken, zodat we bijna 5 dagen op pad konden. Eerst zijn we weer naar Rotorua geweest. Hier zijn we naar een andere Maori Village geweest waar we een dans/muziekvoorstelling hebben gezien en een traditionele Maori maaltijd hebben gehad. Bij de voorstelling werd aan Wigle gevraagd of hij als ‘chief’ van het publiek wilde spelen, om de Maori chief en zijn stam te bedanken voor de voorstelling. Dit wilde Wigle wel en hij heeft de chief even in het Nederlands bedankt, heel leuk.
De volgende dag zijn we verder afgereisd naar Taupo. Onderweg hebben we nog de ‘’Vulcanic valley walkway’’ gelopen. Deze route leidde langs kraters, geisers, riviertjes en meertjes. Eén van de meertjes had heel helderblauw water, erg mooi om te zien.
Op dag drie hebben we eerst even geshopt in Taupo, daarna zijn we naar het plaatsje Turangi gereden. Ons plan was om vanuit hier de ‘’Tongariro Alpino Crossing’’ te lopen. Deze tocht gaat over 3 vulkanen. Helaas was het weer bovenop de vulkanen te slecht, waardoor we de tocht niet hebben gelopen. Wel hebben we mooie foto’s kunnen maken van de berg met een mooie regenboog op de achtergrond.
Dag 4 zijn we weer terug gereden naar Rotorua, waar we naar ‘’Rainbow Springs’’ zijn geweest. Dit is een park met allemaal vogels, onder andere de ‘’Kiwi vogel’’. Deze vogel is naast de varen het symbool van Nieuw- Zeeland. De inwoners van Nieuw- Zeeland worden ook ‘’kiwi’s’’ genoemd. De kiwi vogel leeft ook in het wild, maar daar kom je ze bijna niet tegen, vandaar dat we hem zelf maar even opgezocht hebben.
Op de laatste dag zijn we naar de ´´Blue springs´´ geweest. Dit is een korte wandelroute langs een riviertje met heel helder water.
Na een lunch in het pancakehouse zijn we op bezoek geweest bij Wiebe en Piety. Dit zijn Friezen die ondertussen al 21 jaar in Nieuw- Zeeland wonen. We hadden hen al eerder ontmoet in het pancakehouse, Piety is een achter- achternicht van mij en ze komen beide oorspronkelijk uit Vegelingsoord. Wel grappig dat we ontdekten dat Wigle zijn pake als boerenhulp altijd op de boerderij van zowel Wiebe als Piety hun ouders werkte. Hier hebben we een hele gezellige middag en avond gehad.

Na deze korte maar zeer geslaagde vakantie moesten we beide maandag weer aan de slag. Wigle op de farm en ik doe deze hele week vrijwilligerswerk op de school voor kinderen met een verstandelijke beperking. Hier werk ik in een klas met 5 kinderen tussen de 5 en 7 jaar, allen hebben een meervoudige beperking. In iedere klas op deze school zitten maximaal 6 kinderen en er werken 1 leerkracht en 2 assistenten. De leerkracht heeft een opleiding gevolgd voor leraar basisonderwijs, de assistenten hebben echter geen opleiding gevolgd voor het onderwijs of deze doelgroep. De dagroutine bestaat uit activiteiten zoals in de kring, fysiotherapie, muziek maken, buiten spelen, zwemmen, paardrijden, knutselen enz. Ik heb het hier erg naar mijn zin en vindt het een leuke plek om te werken. Helaas neem ik ook hier aankomende vrijdag afscheid, omdat het hierna 2 weken schoolvakantie is en ik daarna weer naar Nederland ga.

Er is echter een wijzing in onze plannen wat betreft het naar huis gaan. Wigle heeft het erg naar zijn zin in het werken op de farm. Eind augustus beginnen de koeien weer te kalveren, ongeveer zo’n 750. Dit wil hij graag meemaken. Daarom heeft hij besloten om hier nog tot november te blijven. Ik heb het hier ook erg naar mijn zin en had ook wel langer willen blijven. Maar ik kan ook aan het werk op mijn oude stageplek bij logeerhuis Hjem. Dit wil ik ook erg graag. Hierdoor kom ik wel volgens plan op 21 juli thuis.
We zullen elkaar in die maanden wel erg gaan missen, maar dat gaan we ook vast overleven. Hopelijk vind ik in die tijd een huisje, zodat we in november ook gelijk kunnen samenwonen in Friesland.

Tot zover eerst weer onze belevenissen!

Groetjes van Wigle en Martina